زن همراه شوهرش که اشک ریزان ادعا می کرد " عاشق زنم هستم و طلاقش نمی دهم"  امروز دوباره آمده بودند.برای آقا تعهدنامه نوشتم که بعد از این توی زندگی مشترک با همسرش بداخلاقی نکند و فحش ندهد و تهمت نزند و هزینه های زندگی را بدهد ، پشت بندش برایشان وکالت نامه نوشتم که اگر آقا به این تعهد نامه عمل نکرد خانم می تواند برود دادگاه و تقاضای طلاق کند.

خدا کند که کار به استفاده از تعهد و وکالت نکشد اما نمی دانم اگر لازم شد ، خانم چطور می تواند ثابت کند که آقا مثلا بداخلاقی کرده و فحش داده؟ اگر آقا بگوید فحش نداده ام و خانم بگوید داده قاضی چطور واقعیت را احراز می کند؟ توی چاردیواری خانه ها که معمولا جای نفر سومی به عنوان شاهد نیست و .

خیلی سوال توی سرم هست اما مهمترینش شاید این باشد: اخلاق می تواند آدمها را مم به اجرای قانون کند اما آیا قانون هم آنقدرها قدرت دارد که انسانی را مجبور کند ساده ترین اصول اخلاقی را رعایت کند؟ بداخلاقی نکند؟ فحش ندهد؟ و.