آبدارچی دفتر سواد آنچنانی ندارد ، روستایی ست و چند وقتی هست که شهرنشین شده اما آدم با معرفتی ست ، به قول معروف اهلِ دل است.

می بینی دارد با سردفتر حرف می زند بعد لا به لای حرفهایش از شعرهای ترکی و فارسی مثال می آورد ، شعرها را تفسیر می کند ، جمله های حکیمانه می گوید.

امروز می گفت: نود درصد مردم امانتدارن، جمع می کنند که بچه هاشون بعدِ مرگشون بخورن ، عمل خوب که ندارن ، مال و اموال رو می ذارن برای وارث و خودشون توی یه متر جای خشک و خالی -قبر- می خوابن. 

میگفت: دنیا آدمها رو گول میزنه ولی بعضی ها زرنگن و گول دنیا رو نمی خورن.اونا دنیا رو گول می زنن.

میان سال است اما مثل پیرمردهای قدیمی می ماند ، آنها که سر هیچ کلاسی ننشسته اند ، کتاب نخوانده اند اما سواد زندگی دارند.یک پا برای خودشان حکیم و فیلسوف و شاعرند و البته که توی دوره و زمانه ما کمیاب اند.