کی می تونه باور کنه یکی از آرزوهای من عکس هست . اینکه بایسته کنارم و عکس بگیره . یا اینکه من کنار بچه ها باشم یهو بیاد ازمون عکس بگیره . عکس ندارم زیاد عکس ندارم . آدم سلفی اندازی هم نیستم . عکس رو به خاطر حال و هواش دوست دارم به خاطر خاطره های خوش. نه به خاطر قیافه و ژست
مثلا بعدها به بچه ها میگم باباتون خیلی عکس انداختن و عکس گرفتن دوست نداره !
درباره این سایت